Kształtowanie okołowszczepowej tkanki miękkiej. Przygotowanie dziąsła zrogowaciałego wokół implantów

SZTUKA IMPLANTOL

Tom/Volume 10; Numer/Number 1 (21), 2016: 26-33

E-ISSN: 2392-2834   ID ART: 2016/1/26

ISSN 1895-6920 

Bassetti M., Bassetti R.

PRACA POGLĄDOWA

Kształtowanie okołowszczepowej tkanki miękkiej. Przygotowanie dziąsła zrogowaciałego wokół implantów

Periimplantäres Weichgewebsmanagement. Verbreiterung der keratinisierten Mukosa um Implantate

Mario Bassetti1,E,F, Renzo Bassetti2,E,F

1 Scuol, Szwajcaria
2 Lucerna, Szwajcaria

Authors’ Contribution: A - Study Design, B - Data Collection, C - Statistical Analysis, D - Data Interpretation, E - Manuscript Preparation, F - Literature Search, G - Funds Collection
Received: 10.12.2015. Accepted: 27.01.2016. Published: 01.03.2016
Prawa autorskie do publikacji: udzielone Wydawnictwu AS MEDIA

Cytowanie: Należy cytować pierwotną, elektroniczną wersję artykułu: Bassetti M, Bassetti R: Kształtowanie okołowszczepowej tkanki miękkiej. Przygotowanie dziąsła zrogowaciałego wokół implantów. Sztuka Implantol 2016,21,26-33.

STRESZCZENIE
Naukowe i kliniczne obserwacje wskazują wyraźnie, że odpowiednia szerokość dziąsła zrogowaciałego ułatwia czyszczenie i tym samym zmniejsza ryzyko zapalenia tkanek okołowszczepowych i związanego z nim zaniku kości lub powikłań biologicznych. Mając powyższe na uwadze już na etapie planowania leczenia implantologicznego należy uwzględnić, obok istniejących warunków kostnych i protetycznych, także sytuację w zakresie tkanki miękkiej. W zależności od umiejscowienia i ilości dziąsła zrogowaciałego można w różnym momencie uzyskać z zastosowaniem różnych technik chirurgicznych optymalne i trwałe warunki w zakresie okołowszczepowej tkanki miękkiej.

SŁOWA KLUCZOWE:
okołowszczepowe, zrogowaciałe dziąsło zbite, periimplantitis, recesja tkanki miękkiej

ZUSAMMENFASSUNG
Wissenschaftliche und klinische Beobachtungen deuten stark darauf hin, dass eine adäquate Breite an keratinisierter Mukosa die Putzbarkeit erleichtert und entsprechend das Risiko für periimplantäre Entzündungen und damit verbundenem Knochenverlust beziehungsweise biologische Komplikationen verringert. Unter Berücksichtigung dieser Erkenntnis ist es wichtig, bereits bei der Implantatplanung neben den vorhandenen knöchernen und prothetischen Voraussetzungen auch die Weichgewebsverhältnisse zu berücksichtigen und in die Planung einzubeziehen. Je nach Lokalisation im Kiefer und je nach Menge an keratinisierter Mukosa kann zu unterschiedlichen Zeitpunkten mithilfe diverser chirurgischer Techniken eine möglichst optimale und langzeitstabile periimplantäre Weichgewebssituation erzielt werden. 

INDIZES:
periimplantäre keratinisierte angewachsene Mukosa, Periimplantitis, Weichgewebsrezession